Hoe wonder...
Hoe wonder
Hoe wonder dat mijn hart nog slaat
nu het ritme van het jouwe is verdwenen.
Wij waren met elkaar van vroeg tot laat
de tijd heeft kort geschenen.
Hoe wonder dat ik toch nog leef.
Jij kijkt mij in m’n dromen aan
en vraagt waarom m’n hand nu beeft
en zegt :”ik ben gewoon maar weggegaan
Blijf nog wat en doe je werk,
ik hou je plaats in het andere land.
Kijk goed rond en hou je sterk
wij waren één, wij zijn verwant.”
Hoe wonder dat mijn hart nog slaat
nu het ritme van het jouwe is verdwenen.
Wij waren met elkaar van vroeg tot laat
de tijd heeft kort geschenen.
Hoe wonder dat ik toch nog leef.
Jij kijkt mij in m’n dromen aan
en vraagt waarom m’n hand nu beeft
en zegt :”ik ben gewoon maar weggegaan
Blijf nog wat en doe je werk,
ik hou je plaats in het andere land.
Kijk goed rond en hou je sterk
wij waren één, wij zijn verwant.”
Reacties op dit gedicht
| pramodah: | Donderdag, februari 07, 2002 19:16 |
| weer zo mooi en ik vind het helemaal niet droevig er zit ergens nog de zekerheid van het ooit weer samenkomen....... liefs pramodah |
|
Over dit gedicht
| Auteur: inge | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 07 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||